Notice: Trying to access array offset on value of type bool in /var/www/vhosts/kite-educatie.nl/webspace/httpdocs/kite-educatie.nl/wp-content/themes/avoc/theme-admin/theme-admin.php on line 271
Nico Parlevliet probeert omgevingen te scheppen waarin iets gebeurt. Verandering, beweging en het speelse, toevallige element zijn de oorsprong van zijn fascinatie. Al heel lang is geluid zijn onderzoeksterrein. Om klank te ontrafelen en zichtbaar te maken, ontstaan mechanieken, installaties en video’s. Een geluidswerk van Parlevliet kan aan twee kanten beginnen: geluid wordt beeld of beeld wordt geluid.
Berg in Es is een poging om zwaartekracht een geluid te geven. Oorspronkelijk was de motor die de berg opblies een oude stofzuiger. Eenmaal vol, stopte de motor en liep de berg heel langzaam leeg. In de zinken toeters trillen koperen tongen en nemen het geluid van de stofzuiger over: dat geluid is getraceerd en bleek het akkoord van Es te zijn. Nu gaat de gerestaureerde versie met de nieuwe motor een stuk sneller omhoog, maar de tonen die uit de toeter komen zijn nog steeds tonen in Es.
Danse Macabre verwijst naar een serie houtsneden van Hans Holbein de Jonge, waarin een skelet de ene keer samen met een rijk iemand danst, de andere keer met een arme zwerver. Daarin verbeeldt hij de tijdelijkheid van het aardse bestaan. Deze geluidssculptuur van Parlevliet is de eerste in een serie verwijzend naar iconische beelden uit de kunstgeschiedenis.
Carlijn Kingma is afgestudeerd aan de Technische Universiteit Delft aan de faculteit Bouwkunde. Ze koos ervoor om op een alternatieve manier architect te worden. Achter haar tekentafel probeert ze werelden te creëren om de wereld om ons heen te begrijpen. Fictieve, filosofische, historische, maar vooral architecturale werelden vol ideeën, verhalen en suggesties.
Utopia is een plan of visie dat ons een beeld geeft van een alternatieve toekomst. Deze kaart – Een Geschiedenis van de Utopische Traditie (2016) – neemt je mee op reis door de wereld van de westerse utopie. Het werk is gebaseerd op 42 utopische geschriften (in de breedste zin van het woord), en geïnspireerd op de ideeën van onder andere Rutger Bregman, Lewis Mumford, Manuel Lima en Donna Haraway.
Utopia wordt vaak gezien als het onmogelijke of het gevaarlijke, de wereld van naïeve dromers of totalitaire fanaten, maar we lijken te vergeten dat praktische maatschappelijke vooruitgang veelal voortkomt uit utopisch dromen. Om naar een nieuwe situatie te bewegen zijn inspirerende vergezichten essentieel. Juist nu, hebben wij Utopia nodig.